میکروفن خازنی، میکروفن دینامیکی، میکروفن روبانی: این مقاله در تشخیص و کاربرد این 3 نوع میکروفن به شما کمک میکند  

میکروفن را میتوان به عنوان دستگاهی که جریان الکتریسیته را به صدا تبدیل میکند در نظر گرفت. به این معنا که میکروفن به عنوان یک حسگر قادر است صوت ایجاد شده را به سیگنال الکتریکی تبدیل کند. نخستین میکروفن در سال 1876 توسط اِمیل برلینر اختراع شد که البته به عنوان فرستنده صدا در تلفن کاربرد داشت و پس از آن رفته رفته به صورت همان وسیله ای که ما امروزه تحت عنوان میکروفن میشناسیم درآمد. میکروفن ها به دو صورت باسیم و بی سیم و در بردهای UHF و VHF موجود است که البته بسته به نوع دیافراگم و تکنولوژی طراحی به انواع مختلف تقسیم میشوند که در این مقاله به بررسی 3 نوع کاربردی آن پرداخته ایم:

• میکروفن داینامک  (Dynamic Microphine)
• میکروفن خازنی  (Condenser Microphine)
• میکروفن روبانی (Ribbon Microphine)

لازم به ذکر است که انتخاب هر میکروفن به هدف کاربر بستگی دارد که در ادامه به توضیح تکنولوژی به کار رفته در هر میکروفن و مورد استفاده آن میپردازیم.

میکروفن دینامیکی

در میکروفن های دینامیکی (Dynamic Microphine) حرکت یک هادی در یک میدان مغناطیسی منجر به ایجاد سیگنال صدا می شود. میکروفن دینامیکی متشکل از یک دیافراگم، یک سیم پیچ صدا و یک آهنربا است. این دیافراگم به یک سیم پیچ صوتی متصل است. در میکروفن های دینامیکی تغییر فشار هوا باعث حرکت دیافراگم باریک و حساس درون میکروفن می­شود. در نتیجه­ی حرکت دیافراگم، سیم پیچ صدای معلق در میان این میدان مغناطیسی حرکت کرده و جریان الکتریکی کوچکی تولید میکند. در نهایت این جریان الکتریکی سیگنال صدای خروجی را تولید میکند. میکروفن دینامیکی تقویت صدای پیش از فیدبک (GBF) بالایی داشته که آنها را انتخاب مناسبی برای اجراهای زنده و روی صحنه میکند. در مقایسه با میکروفن های خازنی، میکروفن های دینامیکی حسساسیت کمتری نسبت به صدای دریافتی و تغییر فشار هوا از خود نشان میدهند اما از سوی دیگر مقاومت بالاتری برای کار در شرایط سخت دارند.

میکروفن دینامیکی فرکانس های میدرنج را افزایش و فرکانس باس را کاهش میدهد؛ بنابراین شاید برای سازهایی که نیاز به صدای بیس یا Low-end دارند چندان مناسب نباشد (البته میکروفن های دینامیکی مخصوص این گونه سازها نیز وجود دارد). همچنین، میکروفن دینامیکی غالبا الگوی قطبی کاریوید و تک جهتی دارند و باید نزدیک به منبع صدا قرار گیرد.

 میکروفن خازنی

میکروفن خازنی (Condenser Microphine) را میتوان وفادارترین نوع میکروفن به منبع صدا دانست. میکروفن خازنی عکس العمل سریعتر و دقیقتری نسبت به تحرک امواج صوتی از خود نشان میدهد. در این نوع میکروفن از تکنولوژی الکترواستاتیک یا خازن برای تبدیل انرژی صوتی به انرژی الکتریکی استفاده میشود. میکروفن خازنی بخاطر حساسیت بالایی که نسبت به صدا دارد برای ضبط انتخاب کاملا مناسبی است. 

میکروفن خازنی متشکل از یک دیافراگم نازک و کشیده می باشد که در جوار یک صفحه نازک فلزی به نام backplate قرار دارد؛ این نحوه قرارگیری منجر به ایجاد نوعی خازن میشود که بار الکتریکی مورد نیاز خود را از یک منبع خارجی دریافت میکند؛ به عبارت دیگر همانطور که از نام میکروفن پیداست از تکنولوژی خازن برای تولید صدا در آن استفاده شده است. این منبع میتواند فانتوم پاور، میکسر و یا برق مستقیم باشد. صوت ایجاد شده منجر به تغییر فشار هوا میشود؛ این تغییر فشار هوا دیافراگم را لرزانده و در نتیجه ظرفیت خازن تغییر پیدا میکند؛ تغییر ظرفیت خازن باعث تولید سیگنال خروجی از میکروفن میشود. انواع میکروفن خازنی عبارتند از میکروفن ترانزیستوری و میکروفن لامپی که در هر صورت اساس عملکرد آنها طبق پروسه گفته شده است. میکروفن خازنی به یک منبع برق و یک پری آمپلی فایر نیاز دارد. اگرچه میکروفن خازنی حساسیت بالایی داشته و سریعترین عکس العمل را در برابر منبع صوتی نشان میدهد اما عیوب خاص خود را نیز دارد. به عنوان مثال اگرکه منبع صوتی بسیار بلندی در مجاورتش قرار بگیرد باعث Distortion، به معنی اعوجاج، میشود.

میکروفن خازنی به دلیل پاسخ فرکانسی گستره ای که دارد میتواند به خوبی فرکانس های بم را مانند فرکانس های بالا تولید کند و صدا را با جزییات دقیقتری ارائه دهد. را کیفیت صدای تولیدی از این میکروفن در حد بالا و خوبی بوده و حتی قدرت دریافت و تولید صداهای آنی و گذرا را نیز دارد. میکروفن خازنی برای ضبط آواز، ضبط درام و ضبط گیتار آکوستیک مناسب است. همچنین، اگر که منبع صوتی در فاصله دوری قرار دارد یا صدابرداری حساسی پیش مد نظر دارید میکروفن خازنی بهترین انتخاب است. 

  میکروفن روبانی

میکروفن روبانی (Ribbon Microphine) نوعی میکروفن هدایتیست که در گذشته، زمانی که دوره اوج و ظهور رادیو بود کاربرد وسیعی داشت. میکروفن روبانی به سرعت مولوکل های هوا واکنش نشان میدهد و نه تغییر فشار هوا.

میکروفن ربانی متشکل از یک نوار نازک است، معمولا یک ورق فلزی راه راه، که در یک میدان مغناظیسی معلق شده است. این نوار نازک فلزی به خروجی میکروفن متصل است. شباهت میکروفن روبانی و میکروفن دینامیکی در تولید صدا توسط یک القا مغناطیسی است. از آنجا که هر دو سمت این نوار نازک باز است میکروفن روبانی را نوعی میکروفن دو جهته در نظر میگیرند. این نوار نازک فلزی حجم بسیار کمی داشته پس طبیعیست که به سرعت هوا واکنش نشان دهد تا به تغییر فشار هوا. میکروفن روبانی فانتوم پاور نیاز نداشته و در مقابل ولتاژهای بالا آسیب میبیند. البته میکروفن های روبانی جدید شامل یک پیش تقویت کننده هست و بنابراین به فانتوم پاور و مدارهای پسیو جدید نیاز پیدا میکند. میکروفن های روبانی معمولا کاربرد استودیویی دارند و از لحاظ الگوی قطبی عمدتا دوجهته (Bi-directional) هستند و درست مانند شنوایی انسان افت تدریجی فرکانس های بالا را دارند، به همین دلیل صداها را بسیار طبیعیتر ضبط کرده و تقریبا شبیه صدای طبیعی محیط ارائه میدهند.

اگر نیاز به شناخت دقیقتری از ویژگی های میکروفن دارید سایر مطالب ما را دنبال کنید.